Topscorer Fred Ivens was na ruim twee uur al klaar met Fons Huybrechts. Even later vergrootte Stefan Stapper de voorsprong tot 4-0 met een combinatie na een positionele overrompeling van Jelle Groeneveld. De voorsprong gaf wat lucht omdat aan de andere borden de standen erg onduidelijk waren.
Na twee andere overwinningen kwam ook aan die onzekerheid een eind. Wim Bremmer boekte met een forse aanvalspartij zijn eerste zege ten koste van Hans Giphart die na twee jaar weer eens een nederlaag moest incasseren. Toen Patrick Stork in de tijdnoodfase invaller Joop Roedolph alsnog beide punten ontfutselde was de wedstrijd wel gespeeld: 8-0. Staartborden Herman Vroom en Pertap Malahé kwamen allebei met een remise met de schrik vrij. Pertap nam daarbij alle risico in een poging zijn tegenstander tot fouten te verleiden. Ook captain Jeroen Kos moest na een mislukte hekstelling tegen Randy Horne nog even z'n best doen voor een punt.
Gerard de Groot hield met een plusremise knap de Dordtse kopman Anton Kosior (van wie hij vorig jaar nog onnodig had verloren) in bedwang. Jaap van Galen had moeten verliezen van Ton van Bokhoven (bleek achteraf) maar had nu pech dat hij net niet kon winnen. Robin Vogelaar zorgde tegen Rob van Eijk met een subtiel eindspel voor een stijlvol slot. Voor volgende week zaterdag (28/10) staat in de kantine van de Haeghe Groep de topper Den Haag-Hiltex 2 op het progamma.
Na wat vertraging bij Oudenrijn kon dan toch begonnen worden aan de verste uitwedstrijd, tegen het onbekende Zenderstad. Vier van hen waren jeugdspelers en die maakten het verschil. Jan Scholten en Moen Lachman gingen al snel voor de bijl. Piet Lodder had nog wel gelijk gemaakt met een damcombinatie en na het eerste puntverlies van Talha Qari (op bord 1, dus niet zo heel vreemd) ging het pas goed mis. Alex Kruyshoop verrekende zich bij een winnen doorbraak van zijn tegenstander en Rinus Snellaars kwam één zet te kort om zijn eindspel met tenminste een punt af te sluiten. Leo van Teijlingen was bang voor een variant en koos een andere, verliezende voorzetting en daarmee was het elfde punt voor de thuisploeg binnen. Leo's angst bleek bij analyse helaas onterecht, hij had ermee zelfs beter kunnen staan. Er had met het kleinst mogelijke verschil verloren kunnen worden, als de overige drie borden in winst zouden worden omgezet, maar alleen Roy Bidesi slaagde daarin. Bas Baksoellah (ook hij tegen een jeugdspeler) en Hein van Dee wisten hun voordelige standen niet te winnen.
Het was het avondje van de schijfwinsten; in drie van de vier partijen werd in het middenspel een schijf veroverd, maar alleen Alex Kruyshoop wist deze in winst om te zetten, al miste de Wateringse benjamin Martijn van IJzendoorn in het eindspel de remise. Jan Scholten kreeg zijn schijf voordeel wel erg makkelijk; Jos Vis dacht een winnende 2-om-2 te nemen, maar Jan kon ook een 2-om-1 nemen. Hierna was Jan de betere van de twee, maar kon het toch net niet winnen. Eveneens remise voor Jan v.d. Velde en hij mocht daarmee niet ontevreden zijn, Albert Joosse was te gretig in het eindspel. Toen was het aan Rinus Snellaars om het winnende punt binnen te halen, maar Bernard de Koning wist in het beginnende eindspel toch nog toe te slaan.
Het tweede team heeft de tanden stuk gebeten op het taaie Westland 2. Hoewel het verschil in rating aanzienlijk was en toch ook het spelbeeld over het algemeen in het voordeel van de Hagenaars, werd een magere 11-9 zege geboekt. Op zich is de eerste zege natuurlijk reden voor een feestje maar er had meer ingezeten.
Alex Kruyshoop wees de weg met een Zetje van Lochtenberg. Daarna raakte hij echter de weg kwijt toen zijn tegenstander kans zag om ook dam te halen en Alex zijn materiaalvoorsprong cadeau deed in een mislukte poging de dam onschadelijk te maken. Deze terechte remise werd gevolgd door een sterke winstpartij van Hein van Dee die de laatste tijd in goede vorm steekt. Hierna ging het echter wat minder. Arie Bom verloor, na een positionele foutzet, ondanks dat hij nog vele valstrikken in de stand vlocht. Bij deze gelijke stand leek het niet meer te gaan lukken. De een na de andere partij eindigde in remise waarbij vooraf de verwachting was dat óf op basis van de partij, ófwel op basis van het verschil in rating ergens de balans zou moeten doorslaan. Van de zeven pogingen (waaronder die van Rinus Snellaars voor de 2e keer in 10 dagen tijd tegen Lenie v.d. Gaag) weken slaagde er uiteindelijk maar één. Die kwam op naam van Talha Qari die een voordelig middenspel zeer secuur naar een gewonnen overmachtseindspel voerde en hiermee, samen met Evert Bronstring, tot de 10 spelers met de maximale score behoort. Een mooie 11-9 zege dus en nu meer!
DC Westland is het te kloppen team in de hoofdklasse B. Rijnsburg won er in de eerste ronde met 17-3 dus ook voor Den Haag was het zaak in deze wedstrijd aan de bordpunten te werken. Stefan Stapper en Gerard de Groot gaven met eenvoudige combinaties het goede voorbeeld. Dat was ook wel nodig want Herman Vroom kreeg van de Westlandse routinier Frans Slot een lesje klassiek en verloor vrij kansloos.
Captain Jeroen Kos en de voor Jaap van Galen ingevallen Jan Kok zetten het tiental weer op het goede spoor. Jeroen overspeelde zijn tegenstander positioneel die vervolgens vroegtijdig opgaf en Jan won na geduldig manoeuvreren een onhoudbare schijf.
Aan de bovenste vijf borden kostte een en ander wat meer tijd en het was ook allemaal niet zo duidelijk. Pertap had positionele compensatie nadat hij met een drieste aanval een schijf verloor. En Wim Bremmer verkeerde plotsklaps in grote problemen na een ogenschijnlijk goede Ghestem-aanval.
De ommekeer kwam toen Fred Ivens de Westlandse kopman Walter Thoen na een spectaculair duel van het bord zette en Robin Vogelaar te weinig voordeel bleek te hebben tegen Martin van der Hout en remise speelde. Daarna behaalden Pertap en Wim toch de remisehaven. Patrick Stork rondde tegen Jan de Koning zijn aanval met een fraai eindspel af, waardoor met een 15-5 toch nog net aan de verwachtingen voldaan werd.Het eerste WHDB achttal is de competitie gestart met een overwinning op VELO. In vergelijking met vorig jaar is het team iets minder sterk - de animo voor de WHDB-competitie nam iets af en Pertap Malahé speelt voor ODB - maar dat maakt het plezier er niet minder om, zeker tegen de sympatieke dammers in de VELO-hal.
Zoals altijd boden de Wateringers taai tegenstand. Het begon dan ook met een aantal onreglementaire remises. Roy Bidesi hield Stoorvogel op remise en Alfred van Lenthe bereikte niets tegen één van de De Koningen. Verrassend was ook dat Fred Ivens niets (behalve dan een spannende stand) bereikte tegen Edwin Remmerswaal. Herman Vroom won wel vrij snel en ook Gerard de Groot ging op winst af na een blunder van Jan de Koning. Na een remise van Arie Bom ging het plotseling hard toen Jeroen Kos toch nog onverwacht wist te winnen. Rajesh Lachman sloot de avond in stijl en in tijdnood af met de laatste winstpartij: 4-12