De tweede wedstrijd van het eerste was uit tegen WSDV 3. Een team dat ons twee jaar geleden met acht jeugdspelers nogal hardhandig op een onverwachte nederlaag trakteerde. We waren dus gewaarschuwd, maar bij aankomst bleken er dit keer maar twee jeugdspelers opgesteld te zijn. Hans den Engelsman kreeg al snel groot voordeel na een 5-om-5 afruil die onvermijdelijk tot een doorbraak naar dam zou leiden. Zo ver kwam het niet want een tweede combinatie besliste de partij. De tweede winst kwam veel later, toen Jan Kok liet zien net wat behendiger te zijn in het laat-klassieke spel. Toen was al duidelijk dat Den Haag dit keer te sterk was. Frans Teijn bevestigde dat met een winst, nadat zijn jeuggdige tegenstander een afwikkeling naar remise niet herkende. Frans van Eenennaam trof de andere jeugdspeler en won ook, al gaf hij nog wel wat kansen weg in deze partij.
De winst werd binnen gehaald door Edwin de Jager, die al wat voordeel verkreeg in de opening, maar wat geduld moest hebben om het af te maken. Pertap Malahé speelde in een riskante partij vol op winst, maar leek dat met een nederlaag te bekopen. Het verlies van een schijf werd echter voldoende gecompenseerd door zijn terreinvoordeel en de remise bleek gemakkelijk binnen bereik. Nico Leemberg, dit keer aan bord 1, speelde een gelijkwaardige partij die dus ook in remise eindigde. Tot slot was - alweer - Gerard de Groot als laatste bezig. Hij had weer een enorm terreinvoordeel dat echter door zijn geroutineerde tegenstander kundig verdedigd werd. Ook hier een remise, met de 3-13 winst al eindresultaat.
 |
 |