Ons oud-clubgenoot en veelvuldig clubkampioen Fred Ivens woont alweer jaren in de Betuwe en komt uit voor WSDV. Afgelopen zaterdag kwam hij met WSDV 2 tegen ons eerste team spelen. Voor de Wageningse dammers schreef Fred een leuk verslag. Het is leuk om het verhaal ook eens van de andere kant te lezen.
WSDV 2 mocht niet mopperen en deed dat dan ook niet. Al scheelde het niet veel of een ogenschijnlijk kansloze wedstrijd was nog gewonnen ook. Het werd nu 10-10 bij DC Den Haag en dat was meer dan waarop halverwege mocht worden gehoopt.
Het goede nieuws is niet alleen dit gestolen punt maar ook het tot dusverre voorspoedig verlopen revalidatietraject van Derk in ONO. Trudie: “Het gaat de goede kant op maar hij is er nog niet. Het slikken en lopen moet nog beter”. Hij kan in elk geval weer normaal eten en heeft de rolstoel verruild voor een rollator. Trudie: “En de uitslag van jullie wedstrijd had hij al via zijn tablet gezien”. We houden je stoel warm Derk!
Het begin was desastreus. Harry, ingevallen voor Marcel die in het eerste tiental moest opdraven, reageerde verkeerd op een inval van de Haagse kopman Hans den Engelsman en werd achter elkaar opgeknoopt. Marie liet zich in slaap sussen door de weinig opwindende partijopzet van Hein van Dee, qua rating de minste Hagenaar,.Marie raakte focus en motivatie kwijt, maakte een verkeerde berekening en kon met een bord vol schijven opgeven.
Patrick Stork pakte voor het eerst een punt tegen Fred, die daarvoor meer zijn best moest doen dan ‘dit kind van de club’. Simon en voorzitter Jan Kok (vervanger van Pertap Malahé) deelden de punten zonder balansverstoring waarna Arie ons weer enige hoop gaf. Nadat Frans Teijn de remise had gemist overzag Arie een snelle geforceerde winst (zie partij) maar kreeg toch een gewonnen eindspel op het bord: 3-5.
Wouter scoorde even later zelfs de gelijkmaker. Hij drukte in prima stijl de toch lang niet malse Gerard de Groot steeds verder naar achteren en in een 5-om-5 was het helemaal uit.
Combinatie
Weer kwam Den Haag op voorsprong. Nico Leemberg had al een keer de winst gemist tegen de voor Derk ingevallen Anton van Drumpt maar forceerde nu netjes de winst. Na een combinatie had Anton nog kunnen vluchten in een 4-om-2-eindspel wat echter uitstel van executie zou zijn geweest. Luise anticipeerde goed op de haperende opbouw van Herman Vroom. Ze kreeg een belangrijk aanknopingspunt, trok ten aanval en kreeg in een dun standje de felicitaties van haar opponent, die wel te vroeg opgaf. Analytisch was de eindstand nog remise.
Darya kreeg na een randschijvenopening te weinig grip op de stelling van Bé Eggens met een gelijkwaardige remise als resultaat. Robert Jan van Steenbergen zat niet echt lekker in de wedstrijd en moest voor zijn leven vrezen. Radjes Balkaran verzuimde eerst hoogstwaarschijnlijk de winst en overzag daarna ook nog eens een eenvoudig zetje. Hij kwam echter via een standaardremise nog net met de schrik vrij. Een overwinning zou voor ons ook veel te veel van het goede zijn geweest. Zo was het al mooi genoeg.