Weer een pak voor de broek

Dat ons eerste tiental het dit seizoen na nieuwe aderlatingen moeilijk zal krijgen is bepaald geen verrassing. Zeker niet in een klasse waaruit de onderste twee tientallen rechtstreeks degraderen en de nummers negen en tien zich moeten zien te redden via de nacompetitie. De eerste wedstrijd werden we al zeer hardhandig door de VBI-reserves met de neus op de feiten gedrukt (16-4). Na de welkome opleving tegen GDC (14-6) werd echter in de derde ronde met dezelfde cijfers vrij kansloos verloren van Heijmans Excelsior, ondanks het beschikken over enkele sterke spelers toch echt geen wonderteam.

De tussenstand van 9-1 gaf al aan dat er voor ons niet veel te halen viel. Fred Ivens trof weer Flaubert Ndonzi en trok opnieuw onvervaard ten  aanval. De Afrikaanse huurling zette er een hele knappe omsingeling tegenover. Fred vestigde ten onrechte zijn hoop op een gambiet dat echter door een combinatie werd weerlegd en kon al na 33 zetten opgeven. Piet Lodder stond in een klassieke partij minimaal bevredigend tegen Ron Entken maar overzag een bekende maar altijd spectaculaire combinatie, waarna het afspel geen kans op herstel meer bood. Een meevaller was de keurige remise van Frans Teijn tegen de voormalige NK-finalist Mari van Ballegooijen. In het late middenspel was het voordeel zelfs aan Frans, die echter ‘op zeker’ speelde en rustig het punt binnensleepte.  Een tegenvaller was echter het verlies van Hein van Dee. Onze bekerwinnaar had tegen Soender Kalpoe duidelijk het beste van het spel maar liet eerst zijn opponent uit de hekstelling ruilen en liep vervolgens achter de voorpost waarna het zetje van Weiss voor een abrupt einde zorgde. Bas Baksoellah trof het niet met de voormalige topspeler Wim van der Kooij, die ondanks Bas z’n geconcentreerde verzet gewoon een maatje te groot bleek. Datzelfde leek aanvankelijk het geval  in de partij van Harry Kolk tegen Herman Vroom, die finaal werd weggespeeld en met een krakkemikkige KVO  bleef zitten. Herman weigerde echter te capituleren en knokte zich knap naar een door niemand nog verwacht punt.  Ook Frans van Eenennaam was best tevreden met zijn punt tegen Adri Vermeulen, wiens aanval echter op de juiste manier werd gecounterd. Captain Jeroen Kos baalde van zijn openingsopzet, speelde wel stug door op een heel klein voordeeltje maar moest opnieuw genoegen nemen met een punt tegen een mindere tegenstander, Ties Slagter in dit geval. Hans Giphart zat de hele partij aan de goede kant van het bord maar Gijs voor de Poorte weigerde om in de fout te gaan. Radjesh Lachman, invaller voor Gerard de Groot, leek in de problemen te komen tegen Harry Doomernik. Hij speelde in het late middenspel echter even sterk als slim, bereikte – vermoedelijk? -  een gewonnen eindspel maar moest toch met remise genoegen nemen.