In de vierde ronde trof het eerste tiental het tweede team van Van Stigt Thans, vanouds een erg lastige tegenstander. Vaak vallen er in dit treffen erg veel remises en wint VST met kleine cijfers. Dit keer ging het echter helemaal anders en lieten de Schiedammers veel steken vallen.
Net als in de gewonnen wedstrijd tegen Gorinchem was het Bas Baksoellah die het team op het goede spoor zette. Met een kleine finesse won hij een schijf van Edwin Torn en toen deze even later opnieuw in een zetje trapte was het voorbij en werd de eerste twee genoteerd. Frans van Eenennaam speelde ook een goede partij en wist daarmee de sterke Wim Vrijland op remise te houden. Fred Ivens kreeg zijn strategie net niet rond tegen Hans Lansbergen en scoorde ook een punt. Het punt van Hein van Dee was heel wat gelukkiger. Hij kwam wat onnodig in een verloren 5-om-2 eindspel terecht. Doordat Kees Romijn echter even niet goede oplette, kon Hein forceren en maar liefst twee schijven terugwinnen.
Gerard de Groot speelde een mooie klassieke partij waarin Guido van den Berg steeds meer in temponood kwam. Uiteindelijk moest Van den Berg een doorbraak toelaten, die echter vrijwel meteen gewonnen was. De voorsprong was toen al vier punten en die zou nog verder toenemen. Na een ietwat benauwde remise van Herman Vroom was het de beurt aan Piet Lodder. Die had na een zinderende opening met wederzijdse kerkhofaanval een damcombinatie geforceerd. Na afname van de dam stond Piet een schijf voor en alleen met zeer secuur spel wist hij deze via een 4-om-2 dammeneindspel naar winst te voeren. Jeroen Kos scoorde met een solide remise het elfde punt en stelde de zege veilig.
In het slot wist Frans Teijn, na een moeilijke partij tegen Agite Martere het niet te redden. Wel wist invaller Roy Bidesi na bijna zes uur spelen zeer fraai een punt te scoren tegen de Schiedamse kopman Ton Burgerhout. De eindstand werd daarmee 12-8 en met vier punten uit vier rondes doet het Haagse vlaggenschip het lang niet slecht.