Foutenfestival in Tilburg

Je kan veel van het eerste tiental zeggen maar als het verliest dan gebeurt dat overtuigend. Ook tegen TDV moesten we een wel erg royale nederlaag wegslikken. Het werd na een foutenfestival ten slotte 16-4. Desondanks staan we nog steeds op en veilige achtste plaats. De komende wedstrijden tegen Dordrecht en CCR worden bepalend voor rechtstreekse degradatie, nacompetitie of  rechtstreekse prolongatie van ons hoofdklasserschap.

Het begon al verkeerd met liefst drie invallers (bedankt voor je welwillende medewerking, Rinus!). Gerard de Groot, Hans Giphart en Hein van Dee ontbraken. Gelukkig waren Radjen Kalloe, Radjesh Lachman en Ashok Mahabier bereid om mee te gaan naar Tilburg. Aanvankelijk zag het er allemaal nog heel acceptabel uit. Ook bij Piet Lodder die tegen Jimmy Depaepe aanvankelijk niet echt prettig stond maar inmiddels in een voordelig klassiekje was beland. Hij overzag echter een damzetje en toen hij ook nog eens het juiste vervolg miste was de eerste 'nul' een feit.

Frans van Eenennaam stond zwaar onder druk tegen 1300-speler Jasper Daems. Toch hoefde onze penningmeester niet te wanhopen. Na een rekenfout, die tot schijfverlies leidde, was het echter over en sluiten. Daarna konden we zowaar twee meevallers noteren. Herman Vroom had de mazzel dat Martijn de Leeuw kon kiezen uit vele goede plannen. Zoals het ging was het ook geen vetpot voor Herman. Spectaculair slagwerk bracht echter redding. Zijn remiseaanbod was wellicht wat vroeg maar analytisch bezien wel gerechtvaardigd. Ashok Mahabier speelde een prima partij tegen routinier Toine Vermeer en zat voor het overgrote deel aan de goede kant van het bord. De laatste loodjes waren gelukkig niet te zwaar, met een remiseaanbod van zijn tegenstander als logisch uitvloeisel.

Van slag

Radjesh Lachman trof oud-NK-finalist Alex Mathijsen, nog altijd goed voor een rating van 1335. Na een wederzijds scherp flankspel moest de Brabander afwikkelen naar een stand die door het knappe tegenspel van Radjesh in remise leek uit te monden. Onze bord tien wilde echter dapper maar achteraf onverantwoord het onderste uit de kan en kreeg na een twee-om-twee een indringer  te verduren die hem te zwaar op de maag lag. Frans Teijn was in een klassieke partij hard op weg het jonge talent Karlijn Overes een punt af te snoepen. Door een opmerking van arbiter Teus de Mik over het bijwerken van zijn notatie raakte hij kennelijk zo van slag dat hij een bok schoot, een schijf verloor en verder een kansloze strijd streed.

Bas Baksoellah moest erkennen dat de sterke jeugdspeler Koos van Amerongen positioneel al heel goed weet waar Abraham de mosterd vandaan haalt en Radjen Kalloe werd steeds verder teruggedrongen door Chris Korsten. Zijn pogingen tot tegenspel kostte hem een houtje en ondanks hardnekkig verweer ook de partij (14-2).

Jeroen Kos gaf Anton van Berkel volwaardig partij. Het had er zelfs veel van weg dat de TDV-topspeler minder stond maar Jeroen had echter het tempo tegen en moest nog z'n best doen om z'n vijfde remise op rij veilig te stellen. Het zegt veel van onze status van dit seizoen dat de captain met 5 uit 5 onze topscorer is, gevolgd door Hans Giphart met 4 uit 3 en Herman Vroom met 4 uit 4. Fred Ivens, de laatste jaren altijd goed voor een karrenvracht aan punten, prijkt op de ranglijst van de hoofdklasse B met een score van 4 uit 5 op de zeventigste plaats, een voor hem na ruim vijftig jaar clubcompetitie vrijwel ongekende ervaring. Ook tegen Kees van Bakel wilde het niet lukken. Fred speelde een sterke aanvalspartij die echter net niet doorsloeg. Na bijna zes uur spelen werd de vrede getekend.