Het jaar 1994 ligt ons nog vers in het geheugen. Het eerste was gedegradeerd naar de tweede klasse en moest toen in de tweede ronde tegen ODB: een heuse stadsderby in het decor van het wereldkampioenschap dammen in het oude Haagse stadhuis. We verloren toen met 11-9 en konden dat seizoen nog maar ternauwernood voorkomen dat we opnieuw zouden degraderen. Ook omdat we later dat seizoen wel van RDG/DIO 2 wisten te winnen.
Dus gewaarschuwd traden we aan tegen De Hofstad Dammers waarin ODB en RDG/DIO zich verenigd hadden om ons opnieuw beentje te lichten. Het werd aanvankelijk inderdaad opnieuw een spannende wedstrijd. Gerard de Groot had wel een goede opening tegen Frans Teijn, maar in het middenspel ging het snel bergafwaarts en Gerard mocht blij zijn dat Frans het remise-aanbod accepteerde. Berke Yigitturk debuteerde in het eerste in deed dat keurig met een gelijkwaardige remise tegen Roel Langbroek. Jan Kok en Jetse Veenstra maakten het elkaar niet moeilijk en Pertap stopte Krijn Toet probleemloos af - stond zelf iets voordeliger - zodat het snel 4-4 stond.
Daarna kwam er tekening in de strijd. Tekening in ons voordeel. Piet Lodder en Frans van Eenennaam wonnen een schijf. Maar Roy Bidesi was de eerste die scoorde. Na een scherpe doorstoot in het middenspel wist hij het eindspel gedecideerd te winnen. Daarna won ook Piet Lodder, die feilloos aantoonde dat de Roozenburgaanval van Hans Jacobsen niet klopte en de partij ook zeer sterk uitspeelde.
Bij de 8-4 voorsprong kon er weinig meer fout gaan. Hans Giphart moest tot zijn verbijstering constateren dat zijn ijzersterke partij in het eindspel remise werd. En ook Frans van Eenennaam heeft wellicht ergens de winst gemist. Hein van Dee boekte ook een licht voordelige remise en daarmee waren de elf bordpunten binnen. Als laatste was Bas Baksoellah bezig tegen Hugo Simons. Bas was niet opgewassen tegen de aanval van Hugo, maar de nederlaag was verder alleen maar van belang voor de statistieken.