Tot voor een aantal jaar was Dordrecht 2 nog een team dat onderaan de ranglijst meedraaide. Maar sinds het eerste team van de Dordtenaren versterkt is, is een aantal spelers doorgeschoven naar het tweede. Gelukkig moesten de gebroeders Roedolph invallen in de hoofdmacht, zodat er voor het tweede kansen lagen. De opening van de wedstrijd verliep voorspoedig. Hanny de Vaal, die de zieke Gokhan Bagci verving, was er als de kippen bij toen Simon Rompa een damzet openzette. En veel tijd had ze daarna niet meer nodig om de twee schijven voorsprong die het afpakken van de dam opleverde, om te zetten in partijwinst. Daarvoor had Jeremy Pauwels de score al met eenzelfde uitslag geopend door te winnen van Jan van Oosterhout. Deze voorsprong werd ongedaan gemaakt toen Ron de Vaal en Hans van de Vijver het niet redden tegen hun tegenstanders die een (veel) hogere rating hadden (maar blijkbaar om tactische redenen op de lagere borden waren geplaatst). Hetzelfde lot was gegund aan Rinus Snellaars en John Kolstee, al had Rinus in het eindspel nog zicht op remise.
Emre Hageman verkleinde de achterstand door in het eindspel Kees Osté te verschalken. Met nog drie partijen bezig moest een goed resultaat nog mogelijk zijn. Maar helaas wist Alex Kruyshoop zijn betere stand tegen David Visser niet in winst om te zetten en speelde ook Frans Poorter remise (tegen Kees van Dijk). Hedwig Callender was tegen Nico Knoops dichtbij een puntendeling, maar een foutje in het eindspel zorgde er toch voor dat hij moest capituleren.
De volgende ronde voor het tweede geen wedstrijd, daarna volgen als afsluiter van het seizoen de stadsderby's tegen De Hofstad Dammers en Scheveningen.