Het damseizoen is voor het eerste totaal onverwacht afgesloten met promotie naar de Hoofdklasse. Het moest dit keer dan ook van ver komen. Na de wat schlemielige nederlaag tegen 020 2 op 2 januari leek de derde plaats buiten bereik. Maar de resterende wedstrijden werden gewonnen en VAD besloot in de laatste ronde te verliezen. Die derde plaats gaf recht op een promotiewedstrijd tegen Hijken 2. Hijken 2 had in de laatste ronde twee toppers moeten uitlenen aan hun eerste (dat daarmee landskampioen werd), maar had daardoor wel verloren en was onverwacht tot de nacompetitie veroordeeld. In 2013 hadden we al eens in de nacompetitie tegen Hijken gespeeld. Toen dreigde Den Haag te degraderen, maar met een 13-7 overwinning werd dat onheil nog een jaartje uitgesteld.
Voor deze wedstrijd waren Piet Lodder en Hans Giphart afwezig en werden vervangen door Jan Kok en Herman Vroom. De opstelling van Hijken kende weinig verrassingen. Hun drie topspelers zaten aan de hoogste borden. Het was Hein van Dee die als eerste het evenwicht verstoorde. Hij verraste zijn tegenstander met een doorbraak en kwam daarmee een volle schijf voor. Frans Teijn zorgde echter voor het eerste punt. Omdat Wim Bremmer en Pertap Malahé inmiddels ook erg gunstige standen hadden opgebouwd, werden sommige Hijkenaren misschien wat gespannen en probeerden wat te forceren. Het was opvallend dat aan bord 1 en 2 Jan Mente Drenth en Siep Buurke vrijwel tegelijk in de fout gingen. Gerard de Groot wist na een langdurige offervariant met een leuke combinatie een schijf te winnen en won even later met een vijfvoudige oppositie. En Jan Kok hield na het misbaar van Buurke, dat met zijn blunder gepaard ging, het hoofd koel en vond de winnende variant.
Inmiddels was wel Berke Yigitturk ten onder gegaan ten gevolge van het fraaie positiespel van de ervaren Bert Dollekamp en kwam ook Herman Vroom er na een mislukte opening niet meer aan te pas, maar het resultaat was wel een voorsprong van twee punten. Toch was de wedstrijd nog niet gespeeld. Roy Bidesi had een lastige stand en ook Wim Bremmer had zijn voordeel zien verwateren en moest oppassen. Het was echter Frans van Eenennaam die de wedstrijd besliste nadat hij een onbezonnen kerkhofaanval effectief afstrafte. Wim en Roy bereikten ook de veilige remisehaven en Pertap Malahé kon zijn voordeel niet in winst omzetten.
De 12-8 was een mooi resultaat en toen ook De Hofstad Dammers en Damlust hun wedstrijden wonnen was het Zuid-Hollands succes compleet.
Het tiental dat de promotie afdwong. Foto: Eva Houtjes