Inleiding
Afgelopen zaterdag ging mijn wekker om 7.45 uur af. Nadat ik het komende half uur voorzichtige pogingen deed om écht wakker te worden, ging ik 8.15 uur daadwerkelijk opstaan. Ik schoot me in m’n trainingsbroek en bond mijn inline skates onder. Bedoeling: een bescheiden rondje door Meerzicht en omliggende wijken in Zoetermeer! Nadat mijn rondje er opzat, ging ik ontbijten en een lunchpakketje klaarmaken. Om 9.45 uur stond Erno Prosman voor de deur en we gingen met de auto richting Utrecht.
Voorronde
De voorronde begon goed. Een rustig partijtje tegen Jeroen v/d Akker leverde mij het gewenste punt op, ondanks een mindere stand gedurende de hele partij. Vervolgens trof ik Marcel Knipper tegen over me, een gewiekste sneldammer! De partij ontwikkelde zich rustig, Knipper deed echter wel verwoede pogingen om het materiaal uit te dunnen, maar kon niet verhinderen dat hij langzamerhand een mindere (halfklassieke) stand kreeg. Zijn paniekdoorbraak was echter wat overdreven, en omdat ik een eenvoudige weerlegging had kon hij zich snel gewonnen geven. Na Knipper was Pim Meurs aan de beurt. Pim viel in voor Tjalling Goedemoed. Ik kreeg snel wat voordeel, maar omdat Pim de tweede ronde van Jeroen had verloren vond ik het niet nodig om alles op alles te zetten om te winnen. Ik bood dus snel remise aan, wat dankbaar werd geaccepteerd. De vierde ronde speelde ik tegen Gerbrand Hessing. Gerbrand is een zeer gehaaide en bedreven sneldammer uit Westerhaar. Nadat zwart (Hessing) een gevaarlijke voorpost had geplaatst op veld 28, leek winst (v/d voorpost) een kwestie van tijd. Het lukte mij echter niet het net rond deze voorpost te sluiten, en ik kwam érg slecht te staan. Gelukkig voor mij overzag Gerbrand een eenvoudige twee-om-twee doorbraak. Nadat we beiden op dam waren gekomen, besloten we snel de vredespijp te roken. De vijfde en laatste ronde mocht ik tegen clubgenoot Wim Bremmer, Ik speelde een jaren ’70 variant in de Keller met zwart, en verkreeg belangrijk voordeel. Wim verdedigde zich echter correct en kon met een combinatie afwikkelen naar remise. Naast ons was toen nog het duel Knipper-Meurs bezig. Bij winst van Pim zouden wij moeten herkampen. Omdat Knipper en Meurs inmiddels wederzijds twee dammen (en nog een aantal schijven hadden) leek het me uitgesloten dat Meurs nog tot winst zou komen. Tot mijn afgrijzen maakte Knipper nog een fout, en zijn beide dammen belanden in het doosje… Barrage dus.
Barragewedstrijd 1
Het tempo was 3+3. We speelden een bekende Keller met 5.29-24. We herhaalden een bekende theoretische variant (onlangs nog Dolfing-Meijer, NK 2008). Na een dertigtal zetten speelde ik echter planloos verder, en kwam iets minder te staan. Gelukkig was de verdediging niet al te moeilijk en er ontstond een remisestandje. Pim ging echter iets te lang door, en maakte een fout. Hierdoor won ik met een soort viervoudige oppositie. 2-0!
Barragewedstrijd 2
Ik had aan een punt genoeg. Ik wilde mijn geliefde remiseopening herhalen: 3127 (om 3228 (1621) en bijbehorende bloedstollende taferelen te voorkomen) (1923) 3731 (1419) 3328 (1014) 3430 enz. met klassiek spel, waarin wit het schijvenaantal snel kan minimaliseren… Met deze opening hield ik bijvoorbeeld Sijbrands in 2005 na 22 zetjes op remise… Helaas voor mij speelde Pim op de eerste zet (2025) (dat heb je als je zo lang al met elkaar in een team speelt). De partij ontwikkelde zich rustig, maar was telkens beter voor Pim. Na een veertigtal zetten kantelde het weer, net als in de eerste partij dus. Met 2822, en 2217 slaagde ik erin mij uit het klassieke web te ontsnappen en een vleugelaanval te ontketenen. Zwart probeerde aan de andere kant hetzelfde, maar het bleek dat ik toch sneller was. Nadat het nog even spannend leek te worden leverde een dubbeloffer en damhalen op 1 een onverdiende winst op. 4-0! Een beetje een geflatteerde uitslag, maar toch.
De finale
Over de finale. Hier kan en wil ik kort over zijn. Het werd een regelrecht drama. Nadat ik de eerste ronde onnodig (ik had zelfs een hele kansrijke klassieke stand) van Wiering verloor was het toernooi voor mij zo goed als over. Ik haalde nog een (benauwd) puntje tegen Hein Meijer en Jochem Zweerink en een overwinning op Jeroen van den Akker (die helemaal van slag was met maar liefst vijf(!) nederlagen), maar de overige vier partijen gingen verloren. Deze nederlagen hadden met elkaar gemeen dat er ongelooflijk in geblunderd werd! Uiteindelijk werd ik gedeeld 7/8 met Jeroen. Voor enkele fragmenten kun je op het forum van de FMJD terecht! (BP)