Jeroen Kos heeft een fraaie tweede plaats bereikt op het Europees kampioenschap voor veteranen (50+). Dat toernooi werd afgelopen week in het Poolse Dabki gespeeld. Jeroen speelde een degelijk toernooi met drie overwinningen en zes remises. Hij had een goede start en daardoor een hoge weerstand.
Jeroen stond het hele toernooi bijna gelijk met de Russische meester Iwan Kostionow. In de laatste ronde passeerde hij hem op weerstand. Mede-koploer Evgeni Gurkov, ook uit Rusland won met een openingszetje als enige in de top waardoor hij kampioen werd. Die had niet over geluk te klagen want hij won eerder ook al met een onreglementaire zet van Juri Geisenblas.
In de 70+ categorie nog een succes door Henk de Witt die hier kampioen werd. Vlak achter hem eindigde Fred Ivens. Peter van der Stap werd tweede bij de 60-plussers, achter de Italiaan Daniele Berté.
In alle categorieën leden van DC Den Haag op het Open NK Rapid, dat voor de tweede keer gekoppeld was aan het Johan Kromhout Toernooi in Rijnsburg. In de Tweede Klasse (rating onder 900) waren Farid Idoe, Gökhan Bagci en Wynton Meijer present, maar allen konden geen potten breken. In de Hoofdklasse (rating boven 1100) Jeroen Kos, Wim Bremmer, Edwin de de Jager en Berke Yiğittürk. Aanvankelijk ging Jeroen erg goed, maar uiteindelijk wist alleen Edwin zich in de top te handhaven.Hij kwam één punt en wat tegenstandersrating te kort voor een plek op het podium.
De oplettende lezer heeft gemerkt dat de Eerste Klasse is overgeslagen. Hierin was de Haagse inbreng voor Nico Leemberg, Radjen Kalloe, Herman Vroom, Emre Hageman, Harold Jagram en Frans Teijn. Herman, Frans en Emre wisten lang bovenin mee te draaien. Emre scoorde één punt minder dan Herman en Frans. De volgorde tussen deze drie had dus ook omgedraaid kunnen zijn. Laatstgenoemde wist nu met zijn puntentotaal knap de tweede plaats te bezetten!
Op 5 september werd de finale van de Haagse Super Cup gespeeld. Edwin de Jager, de bekerwinnaar van Damclub Den Haag speelde tegen Nizaam Muradin van De Hofstad Dammers. Edwin had vanwege zijn hogere rating de helft van de bedenktijd van Nizaam en de laatste had aan remise voldoende. Dat laatste was ook wel merkbaar aan het spel, waarin Nizaam alle mogelijke complicaties behendig uit de weg ging.
In het late middenspel kreeg Edwin toch zijn zin met een Ghestem-doorstoot. Die leidde uiteindelijk tot veel terreinvoordeel waardoor Edwin een voordelig dammeneindspel op het bord kreeg, dat voldoende bleek voor de winst.
Edwin wint daarmee voor het eerst de beker, die dit jaar voor het eerst de Nelis Caffa bokaal heet. Deze wordt begin oktober door de broer van Nelis uitgereikt.
In juni kwam er een uitnodiging binnen voor een internationaal rapidtoernooi voor viertallen in Antwerpen. Op een dinsdagavond aan de bar van ons clubgebouw haalde Hein van Dee een paar clubgenoten over om deel te nemen. Of zijn voorliefde voor Belgisch bier hierbij een rol speelde, is onbekend. Maar op zaterdag 2 september verzamelden Pertap Malahé, Herman Vroom en Gerard de Groot zich bij station Voorburg om met Hein naar Antwerpen te gaan.
In Antwerpen werden we ontvangen met een lekker ontbijt. Later trouwens nog gevolgd door een vette lunch en een ijstraktatie. Wat dat betreft was de organisatie perfect. De start van het toernooi werd enigszins vertraagd door het ontbreken van de Franse deelnemers, maar om 11 uur begonnen we meteen tegen de gastheren van Brabo Antwerpen. Herman speelde tegen Roger Kleinmann, die al 61 jaar lid is van de Antwerpse vereniging. Hij heeft dus nog de matches meegemaakt die in 1955, ’56 en ’57 gespeeld werden tussen Wie Zoekt Die Vindt en Brabo. Herman en Hein wisten vrij snel te winnen en toen Gerard van Marc de Meulenaere won, was het beslist. Helaas werd Pertap door Yves Vandeberg door de klok gejaagd in een 3-om-3 remisestand. De drie daaropvolgende wedstrijden tegen Scheveningen 1 en -2 en België 3 werden vrij eenvoudig met grote cijfers gewonnnen.
In de tweede helft was het een stuk zwaarder. Tegen een KNDB-jeugdselectie werd enigszins geflatteerd verloren nadat Gerard in een openingszetje trapte. Ook de wedstrijd tegen België 1 ging verloren, maar met het kleinst mogelijk verschil. Hein hield hier Belgisch kampioen Bryan Wollaert op remise.
We kwamen langzaam op stoom en zo gebeurde het dat we in de voorlaatste ronde favoriet Tilburg op een gelijkspel hielden. Na opnieuw een gelijkspel tegen België 2 bleek dat we op een fraaie vierde plaats geëindigd met zelfs een betere bordscore van de nr 3. Herman en Gerard werden topscorer met een fraaie 12 uit 8. Resultaten die vertrouwen geven voor de komende competitie.
Het Easy Dinner damtoernooi in Waddinxveen, dat voor de vijfde keer gehouden werd, bestond uit een mix van ervaren spelers en huisdammers, van welpen tot senioren. De weersomstandigheden zorgden ervoor dat het terras dit jaar leeg bleef. Maar het restaurant was een goed alternatief waar 52 deelnemers, verdeeld in 26 koppels, negen wedstrijden damden.
Samen met zijn maat Kariem Droog (DEZ Reeuwijk) wist Wynton Meijer de meeste punten te vergaren. Ze lieten slechts negen punten liggen, gemiddeld een per ronde. De nummers twee en drie eindigden op gepaste afstand. Wim Bremmer was de volgende clubgenoot in de ranglijst, hij speelde samen met Thijs de Vries (welp uit Reeuwijk) negentien punten bijeen. Evenveel punten waren er voor Alex Kruyshoop en Johan Evens (DIOS-Eureka), maar het aantal weerstandspunten was minder. Farid Idoe sloot de rij van clubgenoten, hij en aspirant Christiaan Visser (Damlust) vergaarden zeventien punten.
Zeven spelers van DC Den Haag speelden mee in het Open Sneldamkampioenschap van Dordrecht, dat dit jaar helaas wat minder deelnemers telde dan gewoonlijk. Wynton Meijer kwam goed uit de startblokken, zijn eindtotaal kwam uit op acht uit twaalf partijen. Jeremy Pauwels deed lang mee om een plek in de top-vijf van categorie C, maar uit de laatste vier partijen werden slechts twee punten gescoord, wat zijn totaal op tien punten bracht. Alex Kruyshoop begon met drie nullen, maar daarna begon de motor te lopen, er volgden daarna twaalf punten, wat hem de tweede plaats opleverde, geflankeerd door thuisspelers Simon Rompa en Bert Baars.
Frans Teijn had zijn dag niet, hij wist slechts negen punten bij elkaar te vergaren. Harold Jagram speelde er dertien bijeen, wat normaliter genoeg zou zijn voor een plaats in de top-vijf, maar de weerstandspunten gooiden roet in het eten. Op het podium wel een Jagram, te weten Soelinder, die het brons pakte, achter David Riupassa en kampioen Hans Tangelder.
Voor Jeroen Kos was de top-vijf net niet weggelegd, met eveneens vijftien punten maar meer weerstandspunten was plaats voor Anton Kosior. Een plek hoger eindigde Fons Huijbreghts. Het brons was voor Peter de Hek en Bas Messemaker en Anton van Berkel vochten uit wie zich een jaar Open sneldamkampioen van Dordrecht mocht noemen. Helaas voor Bas scoorde Anton één meer.
Met zeven deelnemers was DC Den Haag goed vertegenwoordigd op het NK Sneldammen in Utrecht. Helaas waren de meeste tegenstanders voor Wim Bremmer te sterk, hij scoorde vijf uit zes en bereikte daarmee de C-finale. Hierin werd hij met acht uit zeven best of the rest, achter Johnny de Leeuw en Wouter Ludwig. Herman Vroom verging het in categorie B een stuk beter, hij scoorde acht punten en dat was het aantal punten dat zes van de acht spelers scoorde die zich voor de A-finale plaatsten. Hier kwam hij net één punt te kort om zijn kunststukje van twee jaar terug te herhalen. Hij werd weliswaar eerste maar met evenveel punten als Aize Plantinga, die van hem had gewonnen. Ook Alex Kruyshoop plaatste zich, in categorie C, voor de A-finale, hij scoorde eveneens acht punten. In deze finale ging het echter desastreus, hij wist alleen van de uiteindelijke kampioen Mohammed Aliem Wagid Hosain te winnen.
De jeugd pakte qua prijzen een 100% score. Berke Yigitturk plaatste zich met acht uit zes voor de aspirantenfinale waarin hij gedeeld derde werd, het resultaat in de voorronde bepaalde dat Tom Rinner vierde werd. Berke is met dit resultaat al wel zeker van een plaats op het volgende NK. Het beste is voor het laatst bewaard. Wouter Morssink had bij de junioren slechts negen concurrenten dus werd er een rondtoernooi gespeeld. Deze concurrenten liet hij allen achter zich en mag zich een jaar kampioen van Nederland noemen en ook hij mag volgend jaar sowieso meedoen aan het NK. Dat geldt ook voor Emre Hageman, die zich met negen uit zes plaatste voor de pupillenfinale. Hierin stond hij slechts twee punten af (aan Elisabeth Kramer en Jelle van der Eng). Titelprolongatie dus!
Foto's: Roger Hageman