Op vrijdag 17 oktober moest het vierde team met vier jeugdspelers uit spelen bij RDC in Rijnsburg. In de openingstoespraak werd verteld dat er sprake was van een versnelde speelduur en dat er niet genoteerd hoefde te worden. Met enige aarzeling werd er toch door iedereen genoteerd.
Jan Christiaan mocht het opnemen tegen de nestor van het team van Rijnsburg, Kees Majoor. Na bijna een uur spelen was het op alle borden nog gelijk. Michael leek een goede opbouw te missen, maar achteraf was dit niet slecht. Dankzij deze voortzetting kon Michael even later na een 2-om-2 naar dam combineren. Enkele zetten later was Michael de dam alweer kwijt, maar had hij wel twee schijven meer.
Jan Christiaan speelde een Roozenburgaanval, maar door een ontbrekende schijf op 2 kon zijn tegenstander naar dam combineren. De tegenstander van Gokhan viel hem op z'n rechtervleugel aan, maar dat kon goed verdedigd worden. Kirsty verdiende in die tijd steeds meer tempi.
Na bijna anderhalf uur verloor Jan Christiaan. Kees kon met de dam een rondslag maken en daarmee de partij winnen. Michael kon eenvoudig winnen van Teun de Kluyver, waarmee de stand weer gelijk werd. Jac van Delft breekt ten koste van twee schijven door naar dam. Gokhan kan wel een vangstelling bouwen, maar met geduldig wachten van Jac moet hij het later weer verbreken.
Kirsty kon haar voordeel niet omzetten in winst. Er kwam een moment waarop het duidelijk remise was en haar tegenstander. Gert van Delft, zei: "Ik weet niet wat jij nog zoekt". Even later accepteerde Kirsty de remise. Gokhan probeerde nog van alles (op meerslag spelen), maar zijn tegenstander loopt daar niet in en wint de partij. Ook deze keer verliest het team, maar kansloos waren ze niet.
Partijen op ToernooiBase
Het derde team is bijna op de helft van de competitie, in de vierde ronde kwam Naaldwijk 2 op bezoek. Ron de Vaal en Alex Kruyshoop kregen de overwinning enigszins in de schoot geworpen. Nico Zwinkels dacht een damcombinatie uit te halen maar na het weggeven van drie schijven wat Ron een dam opleverde, bleek dat Ron ook anders kon slaan, aldus geschiedde. Alex kreeg een schijfwinst in de schoot geworpen vanwege foutieve achterloop door Danny van der Voort. Niet veel later werd een tweede schijf gewonnen maar daar tegenover stond een wederzijdse doorbraak. Een echt eindspel bleef uit, want Danny liet al zijn schijven afnemen. Na deze 4-0-tussenstand bood John Kolstee in een gelijkwaardige stand remise aan, wat door Erik van Leeuwen geaccepteerd werd. Ook Hans van de Vijver speelde een (plus)remise, tegen voorzitter Geert van Marrewijk.
De laatste wedstrijd van de eerste helft is op 4 november tegen MDV 2 en bij winst blijft het derde in het linkerrijtje van de tweede klasse.
Een oud-Feyenoorder zei ooit: "Elk nadeel hep ze voordeel". Wel, dat was tegen VELO 2 ook op het derde team van toepassing. Hanny de Vaal zit helaas weer in de lappenmand en ook John Kolstee meldde zich last minute grieperig af. De net van vakantie teruggekeerde Hans van de Vijver en Frans van Eenennaam waren hun vervangers. Geen verslechtering dus. Frans speelde tegen voorzitter Ben de Koning, die Frans aanvankelijk goed kon bijhouden, maar het was toch onze penningmeester de aan het langste eind trok. De punten werd verdubbeld toen Alex Kruyshoop na een wat lastig middenspel won van Wim Ernste, een partij die eigenlijk in remise had moeten eindigen. Een punt van de neven Ron en Hans was nu voldoende voor de eerste teamwnst. Ron de Vaal viel deze eer te beurt, hij kwam steeds beter in de partij tegen Jos Vis, maar wist deze niet te winnen. Hans van de Vijver speelde tegen Albert Joosse en wist ten koste van een schijf als eerste op dam te komen en in een dammen-eindspel werd tot remise besloten.
De komende drie wedstrijden is het derde thuis te bewonderen, te beginnen met Naaldwijk 2 als tegenstander op 21 oktober gevolgd door MDV 2 en de return tegen MDV in november.
Het eerste tiental heeft ook zijn tweede wedstrijd gewonnen in de eerste klasse van de nationale damcompetitie. Ons Genoegen uit Utrecht werd eenvoudig met 13-7 verslagen. Roy Bidesi, Gerard de Groot en Bas Baksoellah zorgden voor een comfortabele 6-0 voorsprong. Roy drukte Lex den Doop langzaam maar zeker over de achterlijn en Gerard bleek na een lastig middenspel uiteindelijk toch de beste rekenaar. Bas liet na een damzet zijn tegenstander nog even op dam komen, maar won het eindspel toch.
Piet Lodder en Frans van Eenennaam hadden toen ook al zeer sterke posities opgebouwd. Frans had al in de opening een schijf gewonnen en Piet kwam goed weg met een mislukt offer van Dussaut, maar kwam daarna positioneel sterk in het voordeel.
Dat Pertap Malahé in een goede stand een combinatie over het hoofd zag tegen de Utrechtse kopman Alfons Ottink en Hein van Dee na twee broodjes bal positioneel van het bord gezet werd, zorgde dan ook niet meer voor onrust in het Haagse kamp. De winstpartijen van Lodder en Van Eenennaam zorgden samen met de goede remises van (weer!) Berke Yigitturk en Hans Giphart voor de beslissing. Als laatste kon een goed spelende Jan Kok zijn partij net niet met winst bekronen en werd de eindstand 13-7. Voorlopig bezet het eerste team de tweede plek, maar de volgende wedstrijd is een lastige tegen Zaanstreek.
Met één invaller zijn we naar Scheveningen gegaan. Het ontvangst was wederom hartelijk. Bijna 19.45 uur en we misten een mannetje, Radjin Chandarsing, Cinthia van Achterberg maakte zich al klaar voor haar invaldebuut. Motorgeronk buiten en jawel, Radjin kwam aangereden! Cinthia kon haar debuut voor Den Haag even uitstellen. We gingen van start. Jan Kok wist te winnen van Orlando IJzer. Al snel volgde Chandarsing die met een verdekte 4-om-4 een doorbraak nam, Wim Eijgenraam speelde nog vier zetten door en gaf alsnog op. Jeroen Kos, wederom invaller, trof Johan Pronk, aan het eind van het middenspel wist Jeroen een schijf te veroveren wat ook de winst betekende. 0-6.
Wie maakt het winnende punt? Berke speelde (net als vorig jaar landelijk) tegen Engelbertus Pronk. Deze partij eindigde in remise dus de matchwinner was onze jongste teamgenoot. Berke speelde een goede partij op bord 1. Toen was het de beurt aan Jeremy Pauwels. Net als vorig jaar landelijk trof hij "nestor" Piet Rozenboom. Deze partij ging alle kanten op en eindigde in remise. Toen was het de beurt aan Radjesh Lachman. Die speelde tegen Koos van Setten. Radjesh raakte een schijf kwijt door achterlopen van zijn tegenstander, wist met hangen en wurgen ons negende punt binnen te slepen. Wederom niemand van ons team verloren, eindstand Scheveningen - Den Haag 2 3-9
De eerste thuiswedstrijd van het derde team was tegen De Lier 2. Helaas liep Hanny de Vaal tegen Frans Prins al redelijk vroeg in de wedstrijd in een lichte combinatie. Alex Kruyshoop dacht met een ruil een doorbraak op links te kunnen forceren. Deze kwam er wel maar ook voor Andries Ottevanger: 1-1. Ook John Kolstee deelde de punten, met Piet Stellaard. Ondertussen had Ron de Vaal een schijf verloren tegen Maarten van der Schee. Laatstgenoemd gaf deze, om een doorbraak te voorkomen, terug. Maar deze doorbraak kwam er desondanks toch, voor beide, met eveneens remise als resultaat.
Maandag 6 oktober volgt de derde ronde, in Wateringen tegen VELO 2.
Het jaar 1994 ligt ons nog vers in het geheugen. Het eerste was gedegradeerd naar de tweede klasse en moest toen in de tweede ronde tegen ODB: een heuse stadsderby in het decor van het wereldkampioenschap dammen in het oude Haagse stadhuis. We verloren toen met 11-9 en konden dat seizoen nog maar ternauwernood voorkomen dat we opnieuw zouden degraderen. Ook omdat we later dat seizoen wel van RDG/DIO 2 wisten te winnen.
Dus gewaarschuwd traden we aan tegen De Hofstad Dammers waarin ODB en RDG/DIO zich verenigd hadden om ons opnieuw beentje te lichten. Het werd aanvankelijk inderdaad opnieuw een spannende wedstrijd. Gerard de Groot had wel een goede opening tegen Frans Teijn, maar in het middenspel ging het snel bergafwaarts en Gerard mocht blij zijn dat Frans het remise-aanbod accepteerde. Berke Yigitturk debuteerde in het eerste in deed dat keurig met een gelijkwaardige remise tegen Roel Langbroek. Jan Kok en Jetse Veenstra maakten het elkaar niet moeilijk en Pertap stopte Krijn Toet probleemloos af - stond zelf iets voordeliger - zodat het snel 4-4 stond.
Daarna kwam er tekening in de strijd. Tekening in ons voordeel. Piet Lodder en Frans van Eenennaam wonnen een schijf. Maar Roy Bidesi was de eerste die scoorde. Na een scherpe doorstoot in het middenspel wist hij het eindspel gedecideerd te winnen. Daarna won ook Piet Lodder, die feilloos aantoonde dat de Roozenburgaanval van Hans Jacobsen niet klopte en de partij ook zeer sterk uitspeelde.
Bij de 8-4 voorsprong kon er weinig meer fout gaan. Hans Giphart moest tot zijn verbijstering constateren dat zijn ijzersterke partij in het eindspel remise werd. En ook Frans van Eenennaam heeft wellicht ergens de winst gemist. Hein van Dee boekte ook een licht voordelige remise en daarmee waren de elf bordpunten binnen. Als laatste was Bas Baksoellah bezig tegen Hugo Simons. Bas was niet opgewassen tegen de aanval van Hugo, maar de nederlaag was verder alleen maar van belang voor de statistieken.