Op het toernooitje ter gelegenheid van de opening van het damseizoen was Damclub Den Haag de sterkste. Jeroen Kos, Gerard de Groot, Pertap Malahé en Alfred van Lenthe bleven maandagavond in De Lier net even iets sterker dan het viertal van Van Stigt Thans. Met vijftien bordpunten werden de Schiedammers net een punt achter zich gelaten.

Het tweede viertal bestaande uit Paul Heskes,  Radjin Chandarsing, Alex Kruyshoop en Rinus Snellaars speelde in de tweede klasse en behaalde daar met tien punten een derde (en voorlaatste) plaats, twee punten te weinig, zodat de twee teams van De Lier in deze klasse de prijzen wegkaapten. In de eerste klasse werd VELO overtuigend winnaar.

Afgelopen vrijdag begon Erno Prosman aan zin poging het wereldrecord blindsimultaandammen, dat met 25 partijen in handen van Ton Sijbrands was, scherper te stellen. Eén van de 27 deelnemers van Erno was Hein van Dee. Om zes uur 's avonds werd begonnen aan de megaklus, die naar verwachting 22 uur zou duren. Met tempo van een half uur per rondje werd de simultaan afgewerkt. Erno zat hierbij eenzaam opgesloten in een kamertje, via een radioverbinding de zetten doorgevend naar de speelzaal.

Hein van Dee was de eerste die na zes uur spelen voor opwinding zorgde. Hij nam een verrassende damcombinatie die hem een dam voor drie schijven opleverde. Natuurlijk voor Erno Prosman extra lastig om de overblijvende stand, waarin alle structuur verdwenen was, scherp op het netvlies te houden. Erno koos wellicht niet het scherpste, door Alexander Georgiev aangegeven, vervolg. Na nog eens zes uur spelen werd om zes uur 's ochtends remise aangeboden. Hein kon vervolgens onverwacht snel proberen toch nog iets van nachtrust te genieten.

De remise van Hein was de vierde uitslag, voor de remise tegen Hein had Erno drie overwinningen geboekt. Aan het eind van de ochtend liep de score op tot 16-2. Edwin Remmerswaal is de eerste die een overwinning boekt, nadat hij door een onnauwkeurigheid van Erno schijfwinst afdwong. Uiteindelijk volgen nog drie nederlagen, met name door onreglementaire zetten en wordt het nog heel erg spannend. Om kwart over vier eindigt echter de laatste partij in remise en behaalt Erno precies het minimum vereist aantal punten van 38. Het wereldrecord is gebroken!

Na dag 1 van het DUWO Rapid toernooi draait Bennie Provoost met 6 uit 4 goed mee in de kopgroep. Na winst op Jan Terpstra en Jelle Groeneveld volgden 2 papieren remises tegen de Haïtiaanse internationaal Meester Ricardo Pierre (die vertraging had met zijn vliegtuig) en Ron Heusdens. Dit omdat Bennie 's middags nog een tentamen moest maken. 's Avonds heeft hij tegen 24 Zeeuwse dammers geoefend om het wereldrecord kloksimultaan te verbreken. Dat staat nu nog op 25 tegenstanders, maar Jeroen v.d. Akker hoopt dat volgende week op 30 te zetten. Voor Alex Kruyshoop begon het toernooi met een papieren remise tegen diezelfde Pierre, gevolgd door een partij tegen Alexander Schwarzman (de uitslag laat zich raden). In de 3 ronde won Alex bijna van Jan Terpstra, het werd een puntenoverwinning, ronde 4 leverde tegen Jan Jacobs geen punten op. Frans Teijn begon het toernooi met 2 nullen, tegen Daouda Soumah en Jan de Koning. Vervolgens werd van Bram v.d. Leije gewonnen en in ronde 4 moest Frans het onderspit delven tegen Jeroen Stolwijk, die in de 1e ronde de winst liet liggen tegen Alexander Schwarzman en in de slotfase zelfs nog vergat een een puntenoverwinning te claimen. 

Dag 2 bracht voor Bennie 4 punten, een remise tegen de koploper na 8 rondes, Alexander Georgiev, winst op Bruno Fopa en remise tegen Jean-Marc Ndjofang en een verliespartij tegen N'Diaga Samb. Ook 4 punten voor Alex erbij, een remise tegen Frans Teijn, waar Frans eigenlijk minimaal een puntenoverwinning had verdiend. Na een nederlaad tegen dokter Cees Kentie, volgden een overwinning op Sjoerd v.d. Gaag en een remise tegen Bram v.d. Leije. Voor Frans volgen nog 2 remises tegen Paul Sterrenburg en Cees van Atten en een (onnodige) nederlaag tegen Hans de Vast.   

De 3e dag scoorde Bennie 4 punten, eerst een overwinning op Tjalling Goedemoed, gevolgd door een nederlaag tegen Alexander Schwarzman en een overwinning op Wouter Ludwig.  Alex scoorde deze dag louter remises, tegen Jordy v.d. Lugt (Alex kwam hiermee goed weg), Dirk van Schaik sr en Hans de Vast. Deze laatste was een puntennederlaag. Frans was erg productief: winst op Sjoerd v.d. Gaag, Mees v.d. Bosch en remise tegen Jordy v.d. Lugt.

Op de slotdag wist Bennie 5e in het algemeen klassement te worden via een overwinning op Rutger Koetsier en een remise tegen Alexander Getmanski. Zijn gemiddelde tegenstandersrating was 1 puntje minder dan die van de nummer 4, Bruno Fopa. Bennie bleef wel de grootmeesters N'Diaga Samb (ook 17 punten) en Getmanski (16 punten) voor. Alex stelde zijn 1e plaats in het H-klassement verlig via een remise tegen Konstantin Eljanow en winst op Cees van Atten. Totaal behaalde hij 12 punten. Frans bleef op 10 punten steken, hij verloor van Jan Terpstra en Jelle Groeneveld. Hij werd wel 3e in het F-klassement.

Kampioen werd Alexander Georgiev met 22,5 punten.

Domper op een geslaagd toernooi was het bericht van het overlijden van de gehandicapte Eljanow (32). Moge hij ruste in vrede.

Het weer wilde eerst niet meewerken, maar toch hoefde het Delftse Openluchttoernooi niet voor de eerste keer in haar bestaan binnen verspeeld te worden. Integendeel, het werd een zonovergoten middag. Bennie Provoost speelde in de A+B-groep mee, hij werd verdienstelijk vierde met 9 uit 7, hij moest alleen Goedemoed, Georgiev en tooernooiwinnaar Schwarzman voor zich dulden. Fred Ivens scoorde 5,5 uit 7 en werd zeventiende een halfje boven zijn "eeuwige rivaal" Peter v.d. Stap.

In de C+D-groep meer deelnemers van onze club. Moen Lachman werd met twee punten voorlaatste. Roy Liem-Kon-Tja scoorde een keurige 7 uit 7. Pertap Malahé eindigde één plaats hoger, met ook één punt meer. Ook 8 punten voor Bas Baksoellah, maar een hogere tegenstandersrating, wat hem de derde prijs opleverde vande D-groep. Hasan Yigitturk was met zoon Yasar en Sander Schenk naar Delft gekomen en besloot ook zelf mee te doen en pakte en passant de eerste prijs (en enige, maar dat terzijde) bij de recreanten-mannen. Hij deed het met 5 punten niet slecht. Wel een punt minder dan Yasar en Sander, die net één pupil te veel boven zich zag eindigen. Ook zes punten waren er voor Radjin Chandarsing, die nog wel begon met 4 uit 2. Met 6 uit 3 begon Alex Kruyshoop nog sterker, maar er kwamen slechts 2 punten bij, wat een negende plaats opleverde. Tot slot won Frans Teijn de prijs voor beste DOS-er in de D-categorie, de door Mees v.d. Bosch ingestelde wisselbeker.

Inleiding 

Afgelopen zaterdag ging mijn wekker om 7.45 uur af. Nadat ik het komende half uur voorzichtige pogingen deed om écht wakker te worden, ging ik 8.15 uur daadwerkelijk opstaan. Ik schoot me in m’n trainingsbroek en bond mijn inline skates onder. Bedoeling: een bescheiden rondje door Meerzicht en omliggende wijken in Zoetermeer! Nadat mijn rondje er opzat, ging ik ontbijten en een lunchpakketje klaarmaken. Om 9.45 uur stond Erno Prosman voor de deur en we gingen met de auto richting Utrecht. 

Voorronde 

De voorronde begon goed. Een rustig partijtje tegen Jeroen v/d Akker leverde mij het gewenste punt op, ondanks een mindere stand gedurende de hele partij. Vervolgens trof ik Marcel Knipper tegen over me, een gewiekste sneldammer! De partij ontwikkelde zich rustig, Knipper deed echter wel verwoede pogingen om het materiaal uit te dunnen, maar kon niet verhinderen dat hij langzamerhand een mindere (halfklassieke) stand kreeg. Zijn paniekdoorbraak was echter wat overdreven, en omdat ik een eenvoudige weerlegging had kon hij zich snel gewonnen geven. Na Knipper was Pim Meurs aan de beurt. Pim viel in voor Tjalling Goedemoed. Ik kreeg snel wat voordeel, maar omdat Pim de tweede ronde van Jeroen had verloren vond ik het niet nodig om alles op alles te zetten om te winnen. Ik bood dus snel remise aan, wat dankbaar werd geaccepteerd. De vierde ronde speelde ik tegen Gerbrand Hessing. Gerbrand is een zeer gehaaide en bedreven sneldammer uit Westerhaar. Nadat zwart (Hessing) een gevaarlijke voorpost had geplaatst op veld 28, leek winst (v/d voorpost) een kwestie van tijd. Het lukte mij echter niet het net rond deze voorpost te sluiten, en ik kwam érg slecht te staan. Gelukkig voor mij overzag Gerbrand een eenvoudige twee-om-twee doorbraak. Nadat we beiden op dam waren gekomen, besloten we snel de vredespijp te roken. De vijfde en laatste ronde mocht ik tegen clubgenoot Wim Bremmer, Ik speelde een jaren ’70 variant in de Keller met zwart, en verkreeg belangrijk voordeel. Wim verdedigde zich echter correct en kon met een combinatie afwikkelen naar remise. Naast ons was toen nog het duel Knipper-Meurs bezig. Bij winst van Pim zouden wij moeten herkampen. Omdat Knipper en Meurs inmiddels wederzijds twee dammen (en nog een aantal schijven hadden) leek het me uitgesloten dat Meurs nog tot winst zou komen. Tot mijn afgrijzen maakte Knipper nog een fout, en zijn beide dammen belanden in het doosje… Barrage dus. 

Barragewedstrijd 1 

Het tempo was 3+3. We speelden een bekende Keller met 5.29-24. We herhaalden een bekende theoretische variant (onlangs nog Dolfing-Meijer, NK 2008). Na een dertigtal zetten speelde ik echter planloos verder, en kwam iets minder te staan. Gelukkig was de verdediging niet al te moeilijk en er ontstond een remisestandje. Pim ging echter iets te lang door, en maakte een fout. Hierdoor won ik met een soort viervoudige oppositie. 2-0! 

Barragewedstrijd 2 

Ik had aan een punt genoeg. Ik wilde mijn geliefde remiseopening herhalen: 3127 (om 3228 (1621) en bijbehorende bloedstollende taferelen te voorkomen) (1923) 3731 (1419) 3328 (1014) 3430 enz. met klassiek spel, waarin wit het schijvenaantal snel kan minimaliseren… Met deze opening hield ik bijvoorbeeld Sijbrands in 2005 na 22 zetjes op remise… Helaas voor mij speelde Pim op de eerste zet (2025) (dat heb je als je zo lang al met elkaar in een team speelt). De partij ontwikkelde zich rustig, maar was telkens beter voor Pim. Na een veertigtal zetten kantelde het weer, net als in de eerste partij dus. Met 2822, en 2217 slaagde ik erin mij uit het klassieke web te ontsnappen en een vleugelaanval te ontketenen. Zwart probeerde aan de andere kant hetzelfde, maar het bleek dat ik toch sneller was. Nadat het nog even spannend leek te worden leverde een dubbeloffer en damhalen op 1 een onverdiende winst op. 4-0! Een beetje een geflatteerde uitslag, maar toch. 

De finale

Over de finale. Hier kan en wil ik kort over zijn. Het werd een regelrecht drama. Nadat ik de eerste ronde onnodig (ik had zelfs een hele kansrijke klassieke stand) van Wiering verloor was het toernooi voor mij zo goed als over. Ik haalde nog een (benauwd) puntje tegen Hein Meijer en Jochem Zweerink en een overwinning op Jeroen van den Akker (die helemaal van slag was met maar liefst vijf(!) nederlagen), maar de overige vier partijen gingen verloren. Deze nederlagen hadden met elkaar gemeen dat er ongelooflijk in geblunderd werd! Uiteindelijk werd ik gedeeld 7/8 met Jeroen. Voor enkele fragmenten kun je op het forum van de FMJD terecht! (BP)

Damclub Den Haag was met vier deelnemers vertegenwoordigd op het NK sneldammen. Twee daarvan plaatsten zich via de provinciale kampioenschappen: Wim Bremmer in de A-categorie en Alex Kruyshoop in de C-categorie. Wim kreeg gezelschap van Bennie Provoost, die op grond van zijn prestaties van 2007 mocht deelnemen. Nummer 4 was Jari Verkade, die op basis van zijn goede prestaties op het NK welpen een wildcard kreeg. Deze maakte hij meer dan waar, hij plaatste zich vrij gemakkelijk voor de A-finale en ook daarin ging het aanvankelijk vrij goed.  Jari werd uiteindelijk 5e, wat een heel mooi resultaat is, de hele top van het afgelopen welpen-NK was vertegenwoordigd. Alex Kruyshoop had in de halve finales wat moeite met gewonnen posities winnend afsluiten en eindigde op de 4e plaats, die recht gaf op deelname in de B-finale.  Daarin ging het iets beter, 7 punten uit 7 partijen werden er gehaald. Ook Wim Bremmer  plaatste zich voor de B-finale (van de A-categorie) doordat hij na ongelukkige nederlaag in de 1e ronde tegen Knipper zich behoorlijk herstelde tegen diverse landelijke toppers. In die B-finale speelde hij een groot aantal scherpe en interesante partijen met onder meer een spectaculaire partije tegen Erno Prosman, die in remise eindigde. Wim scoorde uiteindelijk 6 uit 7.

In het team arbiters ook een Haags tintje, Pertap Malahé kreeg de leiding over de pupillen en hij heeft zijn vuurdoop met glans doorstaan.

Elders is een gedetailleerd verslag van Bennie Provoost te vinden.