Een team met een gemiddelde leeftijd van ca. 25 zou een makkie moeten zijn, zeker als een oudgediende op het laatste moment afzegt. Maar niet als dat team DEZ Reeuwijk heet. Frans Poorter kon, zoals gezegd, als eerste (wederom) twee punten noteren en Alex Kruyshoop voegde daar een punt bij na een gelijkopgaande partij tegen junior Thomas Schuiling. Radjin Chandarsing blunderde tegen Micha Blanken, zodat de stand weer in evenwicht was. Roy Bidesi bereikte niet veel tegen Cees de Leeuw en na veertig zetten werd tot een grootmeesterremise besloten. Ook een remise voor Jan Schreurs tegen pupil Sander Stolwijk, die er als de kippen bij was toen Jan een 1-om-2 open zette. Maar gelukkig kreeg Jan de kans dit recht te zetten en verder werden geen fouten gemaakt.

So far, so good. Ron de Vaal trof Mariska Bos, de topscorer van de Reeuwijkers (en bijna zelfs van de gehele 2e klasse D!). Helaas kon ook Ron het niet bolwerken. Radjesh Lachman kon Roel Langendam goed bij houden, maar ging toch nog de fout in, zodat er een gat ontstond van vier bordpunten. Moen Lachman wist dit gat te verkleinen door Maaike Kamer te verslaan en boekte daarmee een persoonlijk, blauw, succesje. John Kolstee trof het niet, hij kreeg de sterke Hans de Knikker tegenover zich, die zijn opstelling had gewijzigd en de zieke op het eerste bord had gezet. Desondanks gaf John goed tegenstand, maar een opbouwfoutje werd hem toch fataal, waardoor de buit voor de tegenstanders reeds binnen was. De remise van Rinus Snellaars tegen aspirant Mariska Veer was daardoor slechts voor de statistieken.
Gelukkig is de volgende ronde een vrije ronde, zodat op 2 februari uitgerust de reis naar Verhaar/DVA gemaakt kan worden. Het team waartegen vorig seizoen het enige punt werd gescoord!

Het eerste team heeft zeker nog een punt nodig om de rechtstreekse degradatie met enige zekerheid te ontlopen. Tegen Lent zag het er aanvankelijk niet slecht uit. Een aantal spelers stond minder, een paar stonden er beter, dus een gelijkspel was zeker niet ondenkbeeldig. Maar uiteindelijk ging het toch heel erg fout. Het krachtsverschil werd duidelijk in het afspel waar vaak tijdnood bij kwam kijken. De Hagenaars die minder stonden gingen eenvoudig voor de bijl, terwijl de Lentenaren in slechte standen wel de remise vonden.
Gerard de Groot werd er snel afgezet door de Lentse kopman Jasper Lemmen en invaller Ashok kon het ook niet bolwerken. En ook Frans Teijn ging op het eind ten onder. Toen zou de beurt aan ons moeten zijn. Jeroen Kos gaf het goede voorbeeld nadat hij een ijzersterke partij netjes naar winst voerde. Maar het kreeg helaas geen vervolg. Hein van Dee en Piet Lodder stonden erg goed maar de stand bleek uiteindelijk remise. En toen Bas Baksoellah en Frans van Eenennaam in eenvoudige zetjes trapten was de wedstrijd beslist. Zeker toen als één na laatste ook nog Hans Giphart ten onder ging. Fred Ivens tenslotte speelde ook een erg goede partij, maar ook hier vond zijn tegenstander het piepkleine remisegaatje. Het werd 5-15 derhalve en donkere wolken pakken zich samen boven het eerste.

Damclub Den Haag gaat samen met Damlust aan kop in de hoofdklasse in de KNDB. Na het onderlinge treffen hebben beide verenigingen één verliespunt en gaat het erom de resterende wedstrijden schadevrij door te komen. Dinsdag stond de wedstrijd tegen VST 2 op het programma, eigenlijk het voormalige VDV Vlaardingen.

Met twee invallers werd aan de wedstrijd begonnen. Het was echter de vaste kracht Fred Ivens die na ruim twee uur spelen de eerste punten noteerde. Met een kopie van zijn wedstrijd tegen Jahani de zaterdagmiddag er voor wist hij opnieuw een half-klassieke omsingeling in winst om te zetten. Het leek er op dat de volgende overwinning snel zou volgen, want Gerard had met een leuke combinatie schijfwinst geboekt en hij stond zo gewonnen dat hij zich alleen nog maar afvroeg wanneer zijn tegenstander zou opgeven. Die had echter een remisecombinatie in petto die Gerard dus niet zag aankomen. Jeroen Kos kwam na een opbouwfoutje helemaal niet in zijn spel en koerste rustig naar remise.

Sven Winkel was degene die de score verder uitbouwde. Tegen de Vlaardingse kopman Ton Burgerhout koos hij voor een verrassend plan als verdediger in een Roozenburg partij. De druk op de voorpost werd tenslotte doorslaggevend. De laatste twee partijen eindigden tenslotte in remise. Het kansrijke plan van Hans Giphart bleek net niet te werken. En Harry Zandvliet had voor en na een leuke tijdnoodfase een paar kansen om te winnen, maar had niet de rust om die kansen te pakken. Met 8-4 en twee wedstrijdpunten blijft de race met Damlust spannend.

Ook voor het tweede was het tegen de reserves van CCR een soort van vier-punten-wedstrijd, alleen dan zonder degradatiezorgen, laat staan promotiekansen. De paringen zagen er vrij gunstig uit, met name aan de onderste borden zou er gescoord moeten worden. Edoch, daar ging het als eerste fout, Rinus Snellaars ging de fout in tegen Soerin Boedhram. Ook Moen Lachman liep al snel achter de feiten aan en moest de punten aan Radjan Gobardhan laten. Bij Radjesh Lachman en Jan Schreurs ging het eveneens (onnodig?) mis tegen Moenna Banarsi en Koos van Savooyen. Alex Kruyshoop had wellicht het eerste bordpunt op het scorebord kunnen zetten en wilde profiteren van de tijdnood van René de Haan en speelde op een combinatie, maar ging hiermee in de fout, zodat het inmiddels al 10-0 stond. Toen kwam er een klein lichtpuntje, Radjin Chandarsing pakte een mooie remise tegen Nirain Ghoerai, evenals topscorer Frans Poorter tegen Eddy Fuzzally. Roy Bidesi zat strategisch laag, maar dat bleek niet voldoende voor de volle twee punten, sterker nog, Harry Bisambhar verraste hem met een (dure) damcombinatie. Deze werd weliswaar afgepakt maar het lukte Roy niet de overblijvende stand goed af te ronden, hij miste zelfs de remise. Wel weer een punt voor John Kolstee, tegen Marijn van Drunen. Dit zou het laatste bordpunt van het jaar worden, want Ron de Vaal miste de remise tegen Ratan Ganeshie.
Hopelijk begint 2013 een stuk beter, op 5 januari "thuis" tegen DEZ Reeuwijk!

Het was erop of eronder tegen CCR in Rotterdam. Het eerste stond net boven de degradatiezone en CCR er net onder. Een vier-punten-degradatie-wedstrijd derhalve tegen het altijd lastige CCR.

Het duurde lang voordat er wat duidelijkheid kwam in de strijd. Hein van Dee had het positioneel lastig tegen Soumah en Herman Vroom had een curieuze aanval opgebouwd met een overvolle rechtervleugel. Maar ook Jeroen Kos had het lastig tegen Radjinder Jharap, die tegen zijn oude club altijd wat extra motivatie lijkt te vinden. Detail in deze partij: Radjinder deed twee zetten achter elkaar omdat toen hij even weg was geweest zijn klok nog liep. Jeroen vond het prima en liet de partij verder gaan. Er waren ook kleine positionele lichtpuntjes te vinden op de borden van Hans Giphart en Fred Ivens.

Het was CCR dat de eerste klappen uitdeelde. Hein en Herman kwamen er niet meer aan te pas en het was 4-0. Echter nog voor de tijdcontrole werd het gelijk. Fred wist zijn half-klassieke omsingeling optimaal uit te nutten. En Gerard speelde een puike partij tegen Francis Tholel, die te lang wachtte met het maken van het spel en Gerard de kans gaf tot het plaatsen van een winnend Drost-offer. Jeroen Kos wist in een moeilijke klassieke stand nog net de remise te houden en daarmee was het 5-5 en kon het nog alle kanten op.

Helaas werden twee goede kansen voor Den Haag niet benut. Hans Giphart speelde een erg goede partij en leek te gaan winnen. Hij verwisselde echter twee zetten en moest tot zijn wanhoop toezien hoe Mehmet Yoney nog net een heel klein remisegaatje wist te vinden. Ook Piet Lodder stond heel erg sterk, maar net niet gewonnen. Ook hier vond de Rotterdamse tegenstander net op tijd de remise.

Frans van Eenennaam speelde een partij met wisselende kansen. Rond de tijdcontrole leek hij slecht te staan, maar daarna was het plots omgekeerd. De remise was een terechte uitslag. In de resterende twee partijen leek CCR aan de winnende hand. Frans Teijn had een sterke flank-centrum aanval tegen zich, maar dwong met een goed geplaatst offer een onmiddelijke remise af. Bas Baksoellah had het nog veel zwaarder tegen Jaap Riesenkamp. Hij kwam in een lastig 5-om-7 dammeneindspel terecht, dat hij pas rond de 70^ste zet wist te reduceren naar een 3-om-4 en gelukkig had Bas goed gezien dat hij nog verder kon afwikkelen naar 2-om-3 en de daarbij behorende remise. Die dus na 6 uur spelen resulteerde in een 10-10 gelijkspel.

De nek-aan-nek-race tussen Damlust en ons eerste zestal duurt onverminderd voort. Na zes van de negen ronden staan beide team met de maximale score op kop in de hoofdklasse van de ZHDB. De Goudse titelverdediger heeft wel betere bordpunten en die kunnen uiteindelijk beslissend zijn als ook een barrage om de eerste plaats in een onbeslist eindigt. Waar Damlust met 8-4 Van Stigt Thans terugwees, daar deden wij het een tikkeltje beter tegen Naaldwijk, dat overigens eerder met 11-1 van Damlust had verloren.