In de vierde ronde trof het eerste tiental het tweede team van Van Stigt Thans, vanouds een erg lastige tegenstander. Vaak vallen er in dit treffen erg veel remises en wint VST met kleine cijfers. Dit keer ging het echter helemaal anders en lieten de Schiedammers veel steken vallen.
Net als in de gewonnen wedstrijd tegen Gorinchem was het Bas Baksoellah die het team op het goede spoor zette. Met een kleine finesse won hij een schijf van Edwin Torn en toen deze even later opnieuw in een zetje trapte was het voorbij en werd de eerste twee genoteerd. Frans van Eenennaam speelde ook een goede partij en wist daarmee de sterke Wim Vrijland op remise te houden. Fred Ivens kreeg zijn strategie net niet rond tegen Hans Lansbergen en scoorde ook een punt. Het punt van Hein van Dee was heel wat gelukkiger. Hij kwam wat onnodig in een verloren 5-om-2 eindspel terecht. Doordat Kees Romijn echter even niet goede oplette, kon Hein forceren en maar liefst twee schijven terugwinnen.
Gerard de Groot speelde een mooie klassieke partij waarin Guido van den Berg steeds meer in temponood kwam. Uiteindelijk moest Van den Berg een doorbraak toelaten, die echter vrijwel meteen gewonnen was. De voorsprong was toen al vier punten en die zou nog verder toenemen. Na een ietwat benauwde remise van Herman Vroom was het de beurt aan Piet Lodder. Die had na een zinderende opening met wederzijdse kerkhofaanval een damcombinatie geforceerd. Na afname van de dam stond Piet een schijf voor en alleen met zeer secuur spel wist hij deze via een 4-om-2 dammeneindspel naar winst te voeren. Jeroen Kos scoorde met een solide remise het elfde punt en stelde de zege veilig.
In het slot wist Frans Teijn, na een moeilijke partij tegen Agite Martere het niet te redden. Wel wist invaller Roy Bidesi na bijna zes uur spelen zeer fraai een punt te scoren tegen de Schiedamse kopman Ton Burgerhout. De eindstand werd daarmee 12-8 en met vier punten uit vier rondes doet het Haagse vlaggenschip het lang niet slecht.
Het eerste zestal heeft in de hoofdklasse van de Zuid-Hollandse Dambond ook de derde wedstrijd gewonnen. Samen met Damlust Gouda wordt de koppositie gedeeld, al hebben de Gouwenaars iets meer bordpunten.
Vooraf leek het alsof Constant-Charlois niet al te gevaarlijk zou zijn; op papier had ons eerste heel wat meer ratingpunten in de gelederen. CCR verscheen met een tactische opstelling en hoopte dus te scoren op de laagste borden. Die strategie leek wonderwel te werken. Althans, in die zin dat op de hoogste drie borden de punten razendsnel in Haagse handen vielen. Jeroen Kos aan bord 1 en Fred Ivens op 2 kwamen al vrij snel een schijf voor en de partijwinst kwam vrij vlot daarna. Sven Winkel had iets meer tijd nodig, maar profiteerde van zijn betere opstelling in het klassieke afspel waarna ook snel schijf- en partijwinst volgde.
Bij de 6-0 tussenstand leek het toch nog spannend te worden. Harry Zandvliet was zeer goed uit de opening gekomen, maar liet zijn tegenstander los komen met een gevaarlijke aanvalsstand. De partij van Roy Bidesi – invaller voor Pertap Malahé – was erg spannend en kon nog alle kanten op. En tot slot leek Friso Fennema aan bord gewoon vast te lopen met zijn Ghestemdoorstoot tegen onze sympathieke oud-clubgenoot Radjinder Jharap.
Gelukkig had Friso al lang gezien dat hij met een verlengde hielslag zou kunnen ontsnappen en hoopte daarmee zo veel verwarring te zaaien dat er zelfs nog winstkansen zouden komen. Maar voor het zo ver was verraste Roy zijn tegenstander met een 4-om-5 die daarna meteen kon opgeven. Daarmee was de teamwinst al veilig gesteld, zodat het verlies van Harry aan bord 6 tegen de sterkste Rotterdammer, niet meer van groot belang was. Nadat ook Friso en Radjinder de vrede getekend hadden, kon de eindstand op 9-3 opgemaakt worden.
De laatste overwinning op stadgenoot Scheveningen is op landelijk niveau alweer een aantal jaar geleden. Statistieken zeggen in een derby ook niet alles. Zoals elders te lezen, miste het team (wederom) Radjesh Lachman, maar deed Roy Bidesi nu wel mee.. Aan de kant van de gastheren en - dames ontbraken door diverse redenen onder andere Arie te Lindert, Gerrit Slottje en Nico Mondt.
De paringen zagen er gunstig voor ons uit. De thuisclub kwam evenwel toch op voorsprong toen Hanny de Vaal het niet redde tegen oud-Hagenees Paul Jopp. Niet lang daarna was het alweer gelijk toen Radjin Chandarsing Nico Pronk combinatief verschalkte. Ondertussen waren op diverse borden voordelige standen ontstaan. Als eerste daarvan wist Rinus Snellaars dit tegen Ronald Bunsee te verzilveren. Jan Schreurs en Nel Lindhout hadden een gelijkwaardige partij, maar op het eind waren de kansen voor Jan, maar alleen hij zag deze niet en bood remise aan, wat door Nel graag aangenomen werd. Frans Poorter had Hedwig Callender aardig onder controle en wist de partij keurig in winst om te zetten. Roy Bidesi wist zijn schijfwinst tegen voorzitter Johan Pronk te verzilveren. Radjen Kalloe liet Wim Eijgenraam lang nadenken en zelf had hij niet veel tijd nodig om de wnst en daarmee het tiende en elfde punt binnen te slepen. Alex Kruyshoop kon Piet Rozenboom lang tegenstand bieden, maar wist helaas schijfverlies niet te voorkomen. Achteraf had dit combinatief wél te voorkomen geweest. Met mogelijk een puntendeling tot resultaat, nu gingen beide punten naar de thuisclub. Ashok Mahabier wist Jaap van Hal wel op remise te houden. Dat gold ook voor Gerda van der Meijden, Ron de Vaal wist zijn schijfvoordeel net niet te verzilveren. Deze 7-13 eindstand stond overigens al voor 16.00 op het televisiescherm (dat aangesloten was op een laptop)!
Volgende ronde wacht koploper De Variant uit Oudenbosch, met onder anderen ons oud-lid Rob van Lien in de gelederen. Wellicht kunnen we ze hun eerste verliespunt(en) bezorgen?
tekst
Ik stel voor dat in de volgende wedstrijd tegen de Van Stigt Thans-reserves onze winst-verlies-golfbeweging zullen voortzetten...
Zaterdag 29 september speelde DC Den Haag zijn tweede wedstrijd voor de clubcompetitie. Na het slechte resultaat van de eerste wedstrijd had het team van kopman Jeroen Kos wat goed te maken. Het team ging voortvarend van start; door combinaties vroeg in de partij door Frans van Eenennaam en Bas Baksoellah zag het er dan ook goed uit. De tussenstand 4-0 was dan ook geen echte verrassing te noemen. Na de remise van Hein van Dee kwam het volgende punt van Piet Lodder, Piet had een op het oog dure dam genomen maar dat zag er erg goed uit maar winst zat er net niet in. Hans Giphart bracht met zijn fortuinlijke overwinning de tussenstand op 8-2. Remise van Fred Ivens en Gerard de Groot tegen de twee sterkste spelers van GDC, Theo Voorspuy en Theo de Swart zorgden ervoor dat we na iets meer dan vier uur tien punten op het scorebord hadden. En bij de overige partijen was er geen speler van DC Den Haag die slecht stond. Roy Bidesi zorgde met zijn overwinning voor de overwinning van het team. Na de remise van Frans Teijn was alleen Jeroen Kos nog bezig. In een voordelig eindspel kon Jeroen net niet winnen en kwam de eindstand 14-6 op het bord.
De reserves van beide teams speelden in de zaal ernaast. Ook deze teams verloren hun eerste wedstrijd. Rinus Snellaars opende met een remise de score. Niet lang daarna werd het 3-3 door verlies van Ron de Vaal en winst van Radjin Chandarsing. Ashok Mahabier en Jan Schreurs zorgden toen voor een comfortabele 7-3 voorsprong, Jan speelde wederom een goede partij, die hij nu wel in winst wist om te zetten. Na twee remises van Frans Poorter en Radjen Kalloe werd het spannend wie het tiende en/of elfde punt zou gaan binnen halen. Moen Lachman wist helaas net niet te winnen, maar bracht dus wel het tiende punt op het scorebord. Alex Kruyshoop moest helaas toch nog het onderspit delven, maar Harry Zandvliet zorgde met een overwinning voor de teamwinst: 12-8.